ادامه مطلب ...
برای هفتصد سال “فارسی” زبان اداری و نظامی هندوستان بود تا اینکه در دوره استعمار در سال 1836م چارلز تری ویلیان ” زبان انگلیسی” را بجای زبان فارســــی رسمیت داد.
زبان فارسی که برای چند سده دومین زبان رسمی هند (در دوره گورکانیان زبان رسمی) و زبان فرهنگی و علمی بشمار میرفت. .
همانندیهای فراوان میان زبان اوستا و سانسکریت هم نشانه دیگری از پیوند دیرینهٔ ایران و شبه قاره دارد. شباهت نمادهای مذهبی ایرانیان باستان و هندی ها از جمله خدای میترا و همچنین وارونای ودا که معادل اهورای زرتشتی است. ادامه مطلب ...هندوستان
جمهوری هند یا هندوستان کشوری است در جنوب آسیا. پایتخت آن دهلی نو است، از شمال غربی با پاکستان، از شمال با چین، بوتان، نپال و تبت و از شمال شرقی با برمه و بنگلادش همسایهاست. جنوب آن نیز به اقیانوس هند محدود میشود.
هند بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون نفر دارد. مومبائی (بمبئی)، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جیپور، گوا، پونا، بوپال، تریفندرام و احمدآباد از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.
نام هند مشتق شده از واژهٔ «ایندوس» در زبان پارسی باستان است که به جای واژه سانسکریت سیندو بهکار میرفته و نام رودخانه سند بودهاست. همچنین واژه «هندوستان» که به عنوان نام کامل این سرزمین در اغلب کشورها از جمله خود هند رواج دارد واژهای فارسی است به معنی سرزمین هندوها .