هفت‌سین سال نو از نگاه سیاحان اروپایی
در نوشته‌های سیاحان قرن نوزدهم میلادی اثر چندانی از سفره هفت‌سین نیست. تنها دو نمونه از سیاحان اشاره مختصری به این نماد نوروی داشته‌اند که به آنها می‌پردازیم. هاینریش بروگش که در ۱۸۶۰ میلادی از تهران بازدید کرده است، اشاره کوتاهی به سفره ایرانیان در نوروز می‌کند و می‌نویسد: «ایرانیان برای نوروز گل‌هایی می‌کاشتند که نامشان با سین آغاز می‌شده است.
اوبن، سیاح فرانسوی که در دوره قاجار از ایران دیدن کرد، نیز با اشاره به سفره هفت‌سین می‌گوید: «بزرگترین نماد نوروز سفره هفت سین می‌باشد. ایرانیان سفره هفت‌سین را از ضروریات آغاز سال نو می‌دانند که عبارتند از: ماهی - از سین لغت عربی سمک گرفته شده است - سیب، سیر، سبزی، سرکه، سنجد و سنگک. بعد از آن دید و بازدیدها شروع می‌شود. مردم به دیدن همدیگر می‌روند و سال نو را به همدیگر تبریک می‌گویند